Iona Milli Parkı

Iona Milli Parkı, Angola'daki en büyük ve en geniş alana sahip milli parktır. Ülkenin güneybatı kısmında, Namibe bölgesinde yer almaktadır. Milli parkın batısında Atlantik Okyanusu, doğusunda ülke içlerine uzanan yüksek düzlüklükler, kuzeyinde Curoca Nehri ve güneyinde Cunene Nehri bulunmaktadır. Namibe şehrinin güneyinde olup, şehir merkezinden 200 kilometre uzaklıktadır. Milli parkın toplamda kapladığı alan 15.200 kilometrekaredir.

Iona Milli Parkı'nın en belirgin topografik özellikleri ıssız kumullar, geniş uçsuz bucaksız ovalar ve çayırlar, dik dağlar ve tepelerdir. Curoca Nehri mevsimsel olarak aralıklarla akmakta olup, devamlı olarak denize bağlantısı olan gölcükler oluşturmaktadır. Cunene ise Curoca aksine devamlı olup, haliç kısmında bataklık alanları bulunmaktadır.

Curoca Nehri

Cunene Nehri

1937 yılında Iona koruma altına alınmış arazi olarak ilan edilmiştir. 1964 yılında da artık tamamiyle milli park statüsünü kazanmıştır.

Ne yazıkki 1975-2002 yılları arasında tam 27 yıl süren Angola İç Savaşı, kaçak avcılık başta olmak üzere daha bir çok olay nedeniyle, milli parkın yaban hayatına, doğal dengesine ve zenginliğe geri dönüşü olmayan zararlar vermiştir.

İç savaş döneminden kalma bir fotoğraf

Şuan ise uluslararası projeler, örgütler ve hükümet çalışanları parkta bozulan dengeyi tekrardan sağlamaya çalışıyorlar.

Iona, Namib Çölü'nün kuzey kısmında yer almaktadır. Güney Afrika'da çoğrafi özellik bakımından tek gerçek çöldür. Kaokoveld Çölü olarakta bilinen bölge tahminlere göre 55 ila 80 milyon yıldır kurak ve çoraktır. Buda bölgeyi dünyada bilenen en eski çöl yapmaktadır.

Namib Çölü

Angola Çevre Bakanlığı'nın verilerine göre Iona Milli Parkı'nda 3 tip bitki örtüsü bulunuyor. İlki sahil kısımlarındaki bozkırlar. Burdaki bitkiler diğerlerine göre daha odunsu ve yeşildir. En yaygın olan bitkiler Acacia, Commiphora, Colophosphormum, Aristida, Schmidita, ve Staria'dır. Sahil kesimi ile kurak çöl arasındaki kısımda ise azda olsa yeşil ama cılız bir bitki örtüsü bulunur. En yaygın bitkiler Aristida, Cissus, Salvadora, ve Welwitschia'dır. İç kesimleri ise tamamen kumullardan oluşmaktadır ve çöl ortamında yaşayabilen Odyssea ve Sporobulus bitkileri, bitki örtüsünü oluşturmaktadır.

Acacia Ağacı

Aristida Bitkisi

Sporobulus Bitkisi

Milli parkın ana habitatını Welwitschia Mirabilis isimli, aynı zamanda yaşayan fosil olarakta bilinen endemik bir bitki oluşturmaktadır. Bitki su ihtiyacını, Atlantik Okyanusu'ndan içerileri kadar gelen nemli havanın sebep olduğu çiğ damlalarını yaprakları yardımıyla absorbe edip köklerine ileterek karşılamaktadır.

Welwitschia Mirabilis

Bölgenin kendini has sert ve zorlu iklimi nedeniyle sınırlı sayıda da olsa çoğunluğunu iklime ayak uydurmayı başarmış, sürüngenler başta olmak üzere endemik hayvanlar bulunmaktadır. Milli parkın ekosisteminde kayıtlara geçmiş 63 farklı tür bulunmakta olup, bunların 8'i sadece bu bölgede görebileceğiniz endemik türlerdir. Bunlardan ikisi kertenkele, üçü gecko cinsi kertenkele ve kalan üçü ise kum kertenkelesidir. Cunene Nehri'nin ağız kısmında bulunan sulaklık alan ise göçmen kuşlar için önemli bir geçiş noktasıdır. 2010 yılında da Güney Afrika Çitası ilk kez milli park sınırları içerisinde görülmüştür.

2009 yılından beri Angola Çevre Bakanlığı ile Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı işbirliği kapsamında parkın rehabilitasyonu daha kapsamlı ve detaylı hale getirilmiştir. Bu işbirliği sayesinde yerel halk çevreyi koruma, su kaynaklarının kullanımı ve geri dönüşüm konularında eğitilerek çevreye ve doğaya daha duyarlı olmaları konusunda bilinçlendirilmektedir.